Verwachtingen

De reis naar Kameroen ben ik met een hele hoop verwachtingen ingegaan. Ik hoopte dat de reis me zou veranderen en dat alle vragen die ik had in 4 weken beantwoord zouden worden. Maar ik geloof dat ik dat een beetje heb overschat, ik voel me nog dezelfde persoon als voor ik de reis begon. De meeste vragen zijn niet beantwoord, ook had ik verwacht dat ik het veel drukker zou hebben met het project, dat ik dagen in de weer zou zijn. Maar dat is helemaal niet zo, ik geef 1 les per dag, een voorlichting en voor de rest staat er niet meer zoveel op de planning. Ik geloof dat ik er een beetje te veel van had verwacht, maar misschien is het helemaal niet logisch dat je in 4 weken totaal veranderd bent en je antwoord hebt op al je vragen. Misschien hebben dat soort dingen tijd nodig, en ik geloof dat in de loop van de tijd je uiteindelijk wel antwoorden krijgt. Of misschien moet ik niet alles willen weten haha, en misschien moet je er ook niet in je eentje naar zoeken. Ik heb wel veel toffe mensen ontmoet die ik niet snel vergeet, en dat is ook belangerijk natuurlijk :)

Ik heb besloten om een week eerder te stoppen met het project. In de drie weken hebben ze me niet heel actief ingezet, en het project verloopt ook niet heel erg soepel. Er moet nog veel aan de organisatie veranderen willen ze blijven bestaan. Ik wil ze in Nederland wel graag blijven helpen, en ik heb in de drie weken zo veel mogelijk voor ze gedaan! Mijn plan is om in de laatste week naar Korup rainforest te reizen en weer terug naar Douala. Het moet er heel mooi zijn en de reis word door de wegen waarschijnlijk wel een avontuur haha. Er is ook nog een tweede optie, met Merel naar Kribi en daar naar een nationaal park. We beslissen morgen of vrijdag wat het word en we moeten de parken nog bellen over de wegen en bereikbaarheid. Ik doe dat liever in de laatste week dan nog precies hetzelfde doen bij Big Steps waar ze ook niet heel veel aan me hebben. De teken en theaterlessen waren wel heel gaaf en de voorlichtinglessen en debatten over bijvoorbeeld abortus waren erg interessant!

In het weekend ga ik met Merel, Renske en Britt Mount Cameroon beklimmen. We overnachten 2 nachten op de berg, een keer in een hutje, en een keer in een tent. Het is door het weer nog niet helemaal zeker of het doorgaat maar als we gaan moet ik wel zorgen voor dikke kleren en nu wel een goede regenjas (na de miskoop :p) en zakjes om mijn sokken zodat ik geen doorweekte voeten krijg! Ik hoop dat het doorgaat en ik heb er nu al heel veel zin in! Ik hou wel van de uitdaging, en de lavastromen schijnen heel mooi te zijn!

Het weer is hier drama, het regent iedere dag! En niet een klein beetje wat een uurtje duurt, maar keiharde stromende regen wat de hele dag duurt. We worden er hier allemaal wel een beetje depri van.. Al onze kleren zijn vochtig en willen na de was niet meer drogen, mijn sokken ruiken naar schimmel! Het is niet echt prettig, ik voel me heel vies. Je kan je hier ook niet goed schoonmaken en alles is heel onhygienisch, dus ik lijk steeds meer op een zwerver. Door het weer ben ik ook heel erg verkouden geworden. Het eten helpt ook niet zo mee, de enige groente die ze hier hebben zijn tomaten, en dat is het. Wel veel fruit! En voor de rest vlees, vis, rijst, en rare deegjes en papjes (brrr) Maar we eten bijna iedere dag hetzelfde en door de slechte hygiene heeft bijna iedereen wel diarree gehad of overgegeven (of allebei) Ik moet nog steeds om het uur naar de wc rennen!  Het zijn wel de dingen waardoor je je tanden op elkaar moet zetten en je verstand op nul, anders word ik gek haha!

We hebben wel van die opmerkingen als: he! is dat een soort van zon? Of: hee, ik geloof dat de wolken vandaag iets minder dik zijn.. Heel droog :p

Vorig weekend hebben we op de motors een tour gemaakt, eerst richting Limbe en erna langs de bananenplantages. Door de stromende regen, helemaal doorweekt achterop de bike. Ik had een poncho van Lena en die maakte echt een helse lawaai. We kwamen bij de plantages aan maar omdat de big boss er niet was kregen we geen toestemming om binnen in de fabriek te kijken. We hebben wel een tijd in de kantine gezeten met de arbeiders. Het was heel onhygienisch, ze zagen er heel armoedig uit. Ze waren heel vriendelijk en wilden graag een praatje maken. Ik vond het wel een rot idee dat ze 6 dagen per week keihard moeten werken voor een heel klein beetje geld.

Later wilden we bij de kust van Limbe naar de schepen te kijken die bananen importeren en exporteren, maar bij de ingang werden we door de politie geweigerd. Het was ontzettend lullig, iedereen kan erin, maar van ons vroegen ze eerst 2 flessen drank en later 15.000 franc (+/- 22,5 euro) We hebben geweigerd en zijn weer weggegaan, het is jammer dat ze toeristen op zo'n manier af proberen te zetten... Maar we hebben er uiteindelijk een leuk dagje van gemaakt!

's Avonds hadden we de Cogent feest van Big Steps (cogent is 'goed' stopwoordje :p), waar ze me Kameroenees hebben leren dansen haha. Enn ik heb een liefdesverklaring gehad van een collega haha! Ik heb hem die avond een beetje afgewezen maar hij bleef de volgende dagen nog proberen. Ik heb een sms'je gehad met een heel verhaal hoe leuk hij me vond en volgende ochtend moest ik hem weer afwijzen op kantoor.. :p Er zijn wel wat vrijwilligers die hier wat met een Kameroenees hebben! Van sommigen had ik het ook helemaal niet verwacht, maar het is wel heel leuk om te zien haha.

Met Merel en Nelleke heb ik in het weekend in het meest luxe hotel van Buea geslapen (7,50 per nacht) en er was een warme douche! Och het was zo fijn, ik ben nu al wat dagen verder en ik lijk alweer op een vieze vaatdoek. In het hotel hebben we ook gegeten in een van de meest kitscherige restaurants die ik ooit heb gezien, en duidelijk voor de rijken. We werden ook als edelen behandeld en het eten werd met zwierige gebaren geserveerd :p Het was heel lekker en ik vond het ook wel grappig voor een keertje. We hebben wel met z'n drieen in 1 bed geslapen dus de volgende ochtend liepen we met dikke ogen rond. Ik heb die dag alleen een wandeling gemaakt van 3 uur, het was heel mooi, en iedere keer wanneer ik langs huisjes liep (armoedig!!) werd ik aangestaard. Sommige kinderen hebben nog nooit een 'white man' gezien, en die keken naar me alsof ik van een andere planeet kwam, ik kan er nog steeds niet aan wennen :p

Avondjes uit zijn hier heel gezellig, we komen dan met alle vrijwilligers of collega's van Big Steps samen bij een cafe om bij te praten en wat te kletsen, alleen bij sommige cafe's is het motto: hoe harder de muziek, hoe beter!! En heel vaak hangen er mannen aan je.. Maar iedere avond zijn we 12 uur thuis voor mama :)

Dinsdag heb ik een Afrikaanse jurk laten maken, ik heb bij een winkel zelf de stof gekocht die ik mooi vond en bij een naai ateliertje hebben ze het ontwerp getekend en mijn maten opgemeten. Morgenavond mag ik hem ophalen, samen met Nelleke en Lena die ook een jurk hebben laten maken. We zijn zo benieuwd en we zijn iedere dag aan het aftellen, maar volgens mij kan het best een enorme tegenvaller worden haha

Woendsag zijn we langs Buea markt geweest, heel groot maar heel vies, krap en modderig en een hele hoop lawaai, er stonden mannen op busjes met broeken te zwaaien en iedereen riep naar je. We waren op zoek naar regenjassen, en een man zei dat hij het wel wist. Hij leidde ons de hele markt door en eruit en na een kwartier door de markt te hebben gelopen kwamen we bij voetbalshirtjes.. Dat was niet echt wat we bedoelden haha, maar Merel heeft wel een broek van 1,50 euro gekocht! En hij staat haar nog heel leuk ook!

Het blijft leuk om hier over de straat hier te lopen, Buea is een lange straat waarover allemaal taxi's rijden en toeteren of je er in wilt. Langs de weg loopt een diepe geul waar heel wat water doorheen stroomt wanneer het regent. Langs de weg staan heel veel kleine kraampjes waar mensen snoep, beltegoed, stukken vlees (zo staat er in de buurt een tafeltje met koeienpoten erop) of geroosterde maiskolfen verkopen. Kinderen en volwassenen lopen met enorme bakken met voedsel op hun hoofd rond om te verkopen (ik ga het thuis ook eens proberen haha) Overal hoor je muziek en word je best vaak aangsproken. De lange weg is geasfalteerd, maar de zijstraatjes zijn modderige paadjes met diepe plassen en kuilen. Ik loop er vaak doorheen als ik even niks te doen heb, maar koop niks van de kraampjes of van de kinderen, omdat je dan een grote kans op een voedselvergiftiging hebt..

En oja! Mijn kleine zusje bij ons in huis heeft mijn Nederlandse simkaar kwijt gemaakt, ze had hem van mijn bureau gepikt (samen met mijn elastiekjes, flesjes en al het andere dat ze maar te pakken kon krijgen) en na een strenge overhoring heb ik hem nog steeds niet terug. Het hele huis overhoop gehaald maar geen resultaat. Gelukkig heb ik Nederland nog een andere simkaart, maar balen is het wel!

Nog 1 weekje! Morgen laatste dag bij het project, zaterdagochtend waarschijnlijk de berg op en maandag weer terug. Dinsdagochtend reizen en zaterdagnacht weer naar Douala en naar huis! Ben heel benieuwd hoe de laatste week gaat worden!! :)

xxx

ps, voornemens voor als ik thuis ben:

1: 2 uur in bad liggen met alle zeepjes en olieen die we in huis hebben

2:alle stinkende en bijna beschimmelde kleren in de was gooien

2: patat en kaassoufles eten tot ik erbij neerval

3: vriendin bellen en naar Mc Donalds voor Mc Flurry

4:naar de Albert Heijn voor stroopwafels en roze koeken

5:en groente

6: slapen in een bed die fris ruikt en niet vochtig is